Scrapalbum

Omdat mijn zus in juli 60 jaar wordt, heb ik bedacht dat het wel leuk zou zijn om voor haar een scrapalbum te maken met 'vergeten' foto's. Ik heb dus in het diepste geheim mijn zwager ingelicht over mijn plan en hij heeft uit de schoenendoos op zolder een aantal foto's voor mij gezocht. Verder ben ik op een dag dat zij moest werken bij mijn zwager langsgegaan en heb een tijdje in haar computer zitten snuffelen. Het voelde wel als een enorme schending van haar privacy, maar ik heb me beperkt tot het kopiëren van een aantal recentere foto's dan die uit de schoenendoos.
En toen ben ik dus aan de slag gegaan. Het is mijn eerste scrapproject, dus het was wel even wennen hoor. Ik had bij de eerste bladen echt helemaal geen idee wat het moest worden. En wat ik vooral moeilijk vond was om een heel vel scrappapier te gebruiken. Ik zat steeds maar te bedenken dat ik dat papier nu niet meer voor mijn kaartjes kon gebruiken en nam mij al snel voor om in het vervolg van de mooiste vellen meteen 2 stuks te bestellen!
Maar ik merk nu dat ik de slag te pakken krijg. Ik hoef niet meer zo lang na te denken over wat ik ga doen. Ik zoek gewoon papier uit en dan komt er vanzelf wel iets. Ik ga het steeds leuker vinden! Hierboven zien jullie de eerste vijf resultaten. Zoals je ziet kan ik het inkleuren niet helemaal laten en ook de airbrush mag voor dit project regelmatig zijn werk doen.

groetjes, Alie

Schilderfantje

Deze kaart heb ik voor mijn zwager gemaakt, als bedankje voor de episcoop die hij aan Leo heeft geschonken. Dat is zo'n soort projector waar je foto's mee kunt projecteren op schildersdoek. Omdat het een mannenkaart moest worden, heb ik hem eenvoudig gehouden (raar toch, dat ik denk dat mannen niet van frutsels houden). Maar eigenlijk heeft deze kaart ook geen tierlantijntjes nodig. Het papier doet al het meeste. Dat vind ik nou zo leuk aan kaartjes maken: je hebt een velletje papier uitgezocht en je denkt: wat moet ik er nou precies mee? Dit papier is van Basic Grey en de combinatie was niet moeilijk te maken. Het plaatje heb ik van internet geplukt als kleurplaat (superhandig is dat; er staan vaak hele leuke kleurplaten in bepaalde thema's; gewoon googelen op kleurplaten met het thema dat je wilt als afbeelding). Ik geloof wel dat Leo iets minder kliedert met zijn verf dan de olifant, hoewel zijn atelier het "Kliederkot" is gedoopt.
Door alle kleuren van het papier terug te laten komen in het plaatje en het extra accent van de groen gebrushte tag, springt het papier er ineens helemaal uit en krijgt het de aandacht die het verdient. Zulk prachtig papier, en ik had van beide soorten alleen maar 1 velletje. Ik weet wel dat ik bij een volgende papierbestelling ik hier zeker de grote vellen van ga meebestellen. De nummers van de Copics heb ik helaas niet genoteerd. Volgende keer beter

Groetjes, Alie